…κι ελπίζω οι απόγονοι μου να γίνουν κυνηγοί
(Γράφει ο Βαγγέλης Ρίζος)
– Τερματίζοντας τις δημοσιεύσεις- στο “Λαμιακό Τύπο”—των σημειωμάτων μου με θέμα το κυνήγι , θεωρώ υποχρέωση μου να δώσω στους φίλους ,βτους γνωστούς και στους αναγνώστες της εφημερίδας ορισμένες εξηγήσεις.- Να τους εξηγήσω γιατί είμαι κυνηγός και γιατί επιθυμώ κί ελπίζω ν’ ασχοληθούν με την κυνηγετική δραστηριότητα και οι απόγονοι μου.
– Κατ’ αρχήν επειδή το κυνήγι είναι μία καθ’ όλα νόμιμη και θεσμοθετημένη από την πολιτεία δραστηριότητα.- Επειδή κυνηγώντας χαίρομαι τη φύση και δεν εμποδίζω ούτε ενοχλώ την άσκηση των υπολοίπων δραστηριοτήτων της υπαίθρου.- Κι επειδή θεωρώ το κυνήγι – στην εποχή μας – εκτός από διασκέδαση και ως άθλημα. Και τους κυνηγούς αθλητές που διακρίνονται για τον ευγενικό και ιπποτικό χαρακτήρα τους.-
– Το κυνήγι είναι μία δραστηριότητα που ταυτίζεται με τη φύση.- Γεμάτη πάθος , δυναμισμό και συνάμα ρομαντισμό.- Το περπάτημα μέσα στο δάσος και το σκαρφάλωμα σ’ ανώμαλα και κακοτράχαλα εδάφη , γυμνάζουν το σώμα , ξυπνούν τις αισθήσεις και προσφέρουν στον κυνηγό υγεία και ενεργητικότητα.- Και επί πλέον διδάσκει στους νέους την επιμονή , την υπομονή , τη θέληση και την αποφασιστικότητα.-
– Προσωπικά θεωρώ τους αντικυνηγούς ως υποκριτές.- Όλοι τους – ή τουλάχιστον όσοι μεγάλωσαν σε χωριά – είχαν στην αυλή του σπιτιού τους κάποια οικόσιτα ζώα , κότες , κουνέλια , αρνιά, κ.λ.π.- Ζούσαν κοντά τους , τα φρόντιζαν , πολλές φορές έπαιζαν μ’αυτά και δένονταν συναισθηματικά μαζί τους.- Κι όταν έφτανε ο καιρός , χωρίς δισταγμό………….. τα έσφαζαν ( τι βάρβαρη λέξη ) , τα μαγείρευαν και τρώγοντάς τα…….. έγλυφαν τα δάκτυλά τους.
– Αντίθετα οι κυνηγοί σέβονται το περιβάλλον και τη φύση , και προσπαθούν να βοηθήσουν τα θηράματα ν’ αναπαραχθούν. Με τα λεφτά τους καταπολεμούν τη λαθροθηρία αυτό-αστυνομεύονται , επιδοτούν προγράμματα βελτίωσης βιοτόπων, σκαρφαλώνουν στα βουνά για ν’ αφήσουν νερό και τροφή και να σπείρουν δημητριακά σ’ εγκατελελειμένα χωράφια. Κι όταν έρθει ο καιρός , έχουν την απαίτηση να καρπωθούν κάποια απ’ αυτά , καταβάλλοντάς τα συνήθως ακαριαία.-